1 jaar geleden
Ik word wakker bij een vriendin na een leuke avond/nacht op de jaarlijkse fuif, safesex. Mama stuurt een bericht dat ik niet naar huis moet komen, wel naar moeke. Een beetje verward met de 'waarom-vraag', maar zonder nadenken ga ik thuis propere kleren aandoen en vertrek naar moeke.
Ik kom binnen. Ik zie mama, ik zie mien, ik zie jens, ik zie moeke, ik zie vake, ik zie tranen, ik zie rode ogen, ik wil weg.
Papa ligt al enkele maanden op z'n kamertje in het ziekenhuis. Mama zegt dat zijn gezondheid steeds achteruit gaat. Ik 'negeer', ik wil dit niet geloven.
Goed, ik ben bij moeke. Vake komt naar me toe en pakt me vast. Niemand zegt iets, ik weet niet wat er precies aan de hand is, maar ik heb een rotgevoel.
Mama doorbreekt de stilte met woorden die ik nooit meer wil horen. Ik barst in tranen uit. De wereld staat stil, alles rondom mij wordt zwart. Ik wil weg!
Visvidee. Moeke heeft haar uiterste best gedaan om lekker te koken, maar ik krijg geen hap door mijn keel. Zelfs de overheerlijke geur wordt verdrongen door verdriet en gedachten.
Mama, mien en ik. We rijden met ons drie naar het ziekenhuis. Papa wacht op ons. Ik kom binnen in zijn kamertje. Ik geef zijn fragiele lichaam een knuffel. Het geeft me zo'n raar gevoel om te weten dat deze plaats de laatste is waar ik papa zal zien, mijn lieve papa. Ik kan er met mijn verstand gewoon niet bij.
Papa is optimistisch. We praten veel, lachen zelfs. Er komen nog enkele vrienden van papa langs. Één voor één gaan ze buiten met rode ogen. Verschrikkelijk om te zien.
Ik wil naar huis, nu! Ik kan het niet langer aanzien hoe papa afziet.
Na een dikke knuffel en een kus, stap ik de kamer uit. Ik begrijp er niets van. Was dit nu écht de laatste keer?
Er is een jaar voorbij gegaan. Het was een moeilijk jaar, een heel moeilijk! Geen dag gaat voorbij zonder aan papa te denken. Het is allemaal zo spijtig. Waarom kon bij nu niet gewoon bij ons blijven. Ik wil nog zoveel zeggen, doen, samen met papa.
Ik vraag me vaak af of hij iets merkt van wat er hier gebeurd. Zou hij weten dat ik mijn kamer geschilderd heb? Zou hij weten dat ik volgend jaar communicatiewetenschappen ga studeren? Dan blijf ik positief, net zoals papa. Hij steunt me, daar ben ik van overtuigd!
kusjes,
floor xxx
Ergens Floor ,
BeantwoordenVerwijderenzit jouw papa
heel schuddebollend naar jou te kijken
en naar mama en naar Mien ...
Want jullie zijn zijn grote trots !
Hij is fier op zijn 'trio' ...
En als hij kon ,
hij maakte er weer een 'kwartetje' van ...
Liefs ,
Knuffie
hey frrank,
BeantwoordenVerwijderenheb je gebledd maar je nam niet op
ben even langs geweest maar je was niet thuis
kprobeer het dan maar even langs deze weg
pas nog een paar telefoons gehad van artiesten
die graag arrangementen hadden laten schrijven
heb gezegd dat je het heel druk hebt en
dat je nog steeds op tounee bent
heb ik al gezegd dat je men beste dieet ooit was
10kg afgevallen en ze blijven er goed af
alst op emoties aankomt hebbe wij een stijve tong maar
wil hier toch gewoon zeggen dat ik je heel graag zie !
je staat op de piano en kijkt me steeds aan als ik snachts
aankom van een optreden en als ik dan 'soms' al
eens blijf hangen zie ik je stiekem glimlachen
men verbouwingswerken zijn bijna af frank
kom maar eens kijken als je tijd hebt
veel groetjes
grooote broer
... haast en spoed...
Verwijderenniet mijn beste maar zwaarste dieet,
van de pijn weliswaar...
alsof het gisteren was
BeantwoordenVerwijderende tijd vliegt pijnlijk snel voorbij
die dag dat de wereld anders werd
ook al lijk je nog zo nabij
blijven hopen, blijven dromen,
vergeten doen we nooit.
blijven zuchten, blijven leven
wachtend op die .... ooit
'Dan blijf ik positief, net zoals papa. Hij steunt me, daar ben ik van overtuigd!'
BeantwoordenVerwijderenZoals je het in deze twee zinnetjes verwoordt, Floor,...
Pijnlijk, maar tegelijk helend voor ieder die jouw papa ooit heeft mogen ontmoeten.
Pijnlijk... om de haast tastbare leegte die hij achterliet.
...maar tegelijk helend.
Uit jouw woorden, Floor, spreekt hoe je met vallen en opstaan de draad van het leven weer oppikt, gesterkt door de overtuiging dat je papa erop toekijkt hoe de stroom van het bestaan zijn nieuwe weg zoekt langsheen de steen die hij heeft verlegd.
Dankjewel, Floor, omdat je zo mooi onder woorden weet te brengen wat er in je leeft. En dat je dit met ons wil delen.
Annemie en Marc
Astrid en Anton
Hey Frank,
BeantwoordenVerwijderenPff, 13 maanden...
Hier is het een rot weertje, hoop dat het daar beter weer is...
Floor 18 jaar geworden en heeft haar rijbewijs...
Ze worden groot je twee meiden...
Je neus zal wel krullen hé, maar terecht ze zijn top ! ...
Annemie is dan ook een top moeder, die altijd achter hen staat.
Dat zal jij wel weten... :-)
Dikke knuffel & kus
Helaba Frank,
BeantwoordenVerwijderenVandaag een speciale dag...
50 kaarsjes...
Ik roep je héél hard toe...
Hiep hiep hoera voor de jarige...
Kan je mij horen?
Ik klink op jou...
I have a dream... (zei Martin Luther King 50 jaar geleden)
We have a dream, com back to us...
XXX