Waarom?

Een van de eerste vragen die opkomt is: waarom?
Waarom krijg ik kanker?
Waarom overkomt mij dit nu?

Vanaf dan begint de grote zoektocht. De grootste zoektocht in je leven
Vanaf Het moment dat ik te horen kreeg dat er uitzaaiingen waren, heb ik duizenden vragen gesteld, ben ik als een gek beginnen zoeken. Tot op de dag van vandaag. Het vragenuurtje stopt niet, elke dag komen er nog wel wat vraagtekens bij. Maar steeds: waarom?

Komt het omdat ik soms toch de zwarte korstjes van verbrand brood durfde opeten? Teveel wit brood misschien? Een overdosis straling van de gsm gehad? Toch Coca-Cola Light gedronken? Als kind gespeeld op ongezonde plaatsen?

Steeds meer vragen, elke dag weer opnieuw. Maar antwoorden? Geen enkel. Ik heb geen verklaring voor mijn kanker, ik weet niet waarom die cellen zich beginnen delen zijn in mijn lichaam. Eigenlijk weet ik maar één ding zeker: ik héb kanker.

De dokter vertelde: “Meneer Stoffelen, U hebt gewoon pech. Niet verder zoeken.” En zo is het, ik behoor bij dat percentage van mensen dat kanker heeft. Goed voor de statistiek, pech voor mij.

Helpt deze vaststelling me verder? Eigenlijk wel, want het bespaart me een heleboel overbodige vragen. Het geeft me zelfs enige vorm van rust. Want nu kan ik mijn energie steken in de strijd tegen mijn ziekte zelf. En da's een hele klus.

Frank