Slecht

Haha, de eerste reacties op het stukje over de verpleegsters gisteren kwamen niet toevallig van echtgenoten van of verplegers zelf! Wat nog maar eens bewijst dat het mensen zijn die fier zijn op hun beroep. En terecht.
Laat de pluim aan het verplegend personeel van Oncologie Turnhout langs deze weg een grote ode worden aan àlle verpleegsters én verplegers. Ze verdienen het dubbel en dik!

En vandaag? Slecht, rot...
Ik heb een vreselijke nacht achter de rug met als hoofdactiviteiten: hoesten, ademtekort opvangen, rechtop in bed zitten, hoesten, elk uur van de nacht. Het pijltje van de moraal was deze ochtend gewoon verdwenen van het scherm, geen spiertje moed was er nog.

Voor het eerst kon ik niet meer vechten, wou ik niet meer ten strijde gaan. Ik heb letterlijk gezegd: 'ik hou dit niet meer vol, ik geef het op'.
Raar als je dat jezelf hoort zeggen, want ik wist – en Annemie samen met mij - héél goed wat op dat moment de betekenis was van die woorden.

Waar ik me voordien steeds weer kon opkrikken, ging dit vanmorgen totaal niet meer. De dokter begreep het direct en gelukkig bestaan er op dat moment weer zakjes, spuitjes en infusen die een mens rustig maken, hem er weer bovenop helpen. De rust is ondertussen weergekeerd.

Maar het blijft toch wringen. Al maanden vecht ik tegen mijn hoest, tegen de kanker, tegen de pijn, tegen alles. Al die tijd hoop en wens ik maar één ding: telkens een klein stapje vooruit zetten, elke dag een héél klein beetje beter worden. Meer niet.
Maar de realiteit is anders: het hoesten en de kortademigheid zijn een nevenwerking van de aerosol, hoe raar dat ook klinkt. En over een vijftal weken zou de 'echte' genezende werking de bijwerkingen moeten 'overpakken'. Dus wéér wachten, nog maar eens in de onzekerheid, nog maar eens veel geduld hebben. Ik begin te twijfelen of mijn longen sterk genoeg zijn om dit allemaal aan te kunnen, en ja, ik twijfel aan een goeie afloop.

De dokter meende dat ik me niet mocht laten ontmoedigen door een slechte dag, aangezien de vorige dagen veel beter waren. Hij heeft gelijk, zo zou ik moeten redeneren, want eigenlijk is het ook zo.

Maar soms is het moeilijk om door te zetten, en weer te beginnen vechten. Vandaag gaat het even niet.

Frank