Welkom op mijn blog. Een dagelijks medisch verslag over mijn gezondheid vind je hier niet. Wel een kijkje op hoe ik mijn ziekte probeer te benaderen. Aarzel niet om dat zelf ook te doen. Frank
zondag 8 april 2012
Stil..
Geen stapjes, hoe klein ook.
Wel een hoopje ellende.
't Is stil op kamer 6, hèèl stil !
Verdoeme ... Vloeken mag niet , dat weet ik ... Maar ik vloek toch , en keihard nog wel ... VERDOEME !!! Gewoon omdat ik het zó oneerlijk vind ... Waarom kan het nu gewoon niet eens beter gaan , even een klein stapje vooruit ... En ik vloek nog eens .... Heel diep in mezelf ... Want dit te lezen Annemie , doet zo'n zeer he ! En toch , blijven we duimen en hopen !
als we met z'n allen die loodzware kar die jij moet trekken maar eens konden overnemen... als elke wens maar eens zou uitkomen... als als als 'als'... is nu zo'n vervloekt woord.. met elke kaars die voor jou brandt, blijft de hoop overeind dat jij de kracht zou blijven vinden om deze strijd te winnen. Want dat hoopt iédereen, Frank, dat je kràcht hebt, en wint.. blijf vechten, blijf sterk, blijf vertrouwen, blijf iedereen verbazen, blijf... gewoon blijf!
Beste Marc, Intense droefheid overvalt me, heb mijn ademhaling niet meer onder controle. Het is een ondraaglijk gevoel om jou serene, liefdevolle afscheidswoorden aan je lieve broer te moeten lezen. We moeten de gang van het leven aanvaarden zoals het zich aandient, maar dit voelt aan als een niet te begrijpen en aanvaarden onrechtvaardig lot. Een papa, echtgenoot, broer, zoon, vriend en schitterende mens. Het doet me héél zeer Marc. Ik ben er zeker dat de uitzonderlijke hechte familieband jullie zal helpen in het verwerken van dit niet te vatten verlies.
poco a poco crescendo naar "terug beter" is wat ik je wens. blijf strijden, geef jezelf niet gewonnen Als er één deze strijd kan winnen, ben jij het. Ik denk aan jou
Als ik de woorden van broer Marc lees , krijg ik een heel akelig gevoel... Een gevoel dat ik nog heel lang 'niet wou voelen' ... Een gevoel dat ik eigenlijk nooit wou voelen ... Het is alsof de tocht naar de overkant dichterbij is dan dat we allemaal hadden gehoopt ... En dat is veel te snel ... Velen onder ons zijn nog lang niet uitgepraat ... Velen onder ons wilden je nog heel graag , heel lang 'bezig zien' ... Velen onder ons moesten met jou nog een terrasje doen ...met de beste wijn van de wereld ... Velen onder ons hoorden nog graag muziek klinken uit je nieuwe box ...
Velen onder ons zijn nog niet klaar voor een afscheid ...
Laten we het nog even uitstellen ... liefst nog héél lang ...
Vanmiddig gehoord dat je een blog hebt. Daarom even een berichtje vanuit Aarschot.
Hoe stil het vandaag ook is op kamer 6 en hoe moeilijk het de laatste dagen en uren ook gaat, we blijven op deze Paasdag geloven in het leven. We wensen jou en je naasten nog zeer veel strijdlust en hopen dat je er op het familiefeest in september bij zal zijn.
Lieve schoonbroer, Waarom jij... Een goede vader, een goed muzikant Muziek, les geven en in de krant schrijven Dat was je leven, maar tijd tekort gekregen... Zo snel dat had ik toch niet verwacht Je had nog zo willen genieten van je nieuwe zetel Ook je nieuwe versterker moest je nog uitproberen Je had nog zoveel noten in je mars Maar slaap nu maar, tot ziens
het zal gauw blijken welke énorme voetafdruk Frank nalaat op deze wereld. En door deze impact heeft hij de kracht om voor altijd een glimlach op zovele gezichten te toveren. Frank omschrijven doe je in superlatieven, maar dat vindt hij zelf teveel eer. en het is net die eenvoud en bescheidenheid dat hem siert. Gelukkig is hij nooit ver... de hemel is zooooooveel mooier met die ene grote ster..
Rust zacht Frank!!! We zullen je missen!! Annemie, Mien en Floor, hou jullie sterk en er zal voor jullie altijd een ster aan de hemel schitteren!! Sofie
Verdoeme ...
BeantwoordenVerwijderenVloeken mag niet , dat weet ik ...
Maar ik vloek toch , en keihard nog wel ... VERDOEME !!!
Gewoon omdat ik het zó oneerlijk vind ...
Waarom kan het nu gewoon niet eens beter gaan ,
even een klein stapje vooruit ...
En ik vloek nog eens ....
Heel diep in mezelf ...
Want dit te lezen Annemie , doet zo'n zeer he !
En toch , blijven we duimen en hopen !
Konden we maar meer doen ...
In gedachten heel dicht bij jullie ,
Gerd en Zjeen
Hier is't ook heel stil....
BeantwoordenVerwijderenBlijven vechten!
Dikke knuffel voor jullie beiden,
Lotte
Dag Frank! Ik stuur je veel paasklokken-energie vanuit Antwerpen.
BeantwoordenVerwijderenJe bent een sterke, zo zal blijken.
Hou je sterk basman!
Jean
Volhouden hé...en vloeken en bidden.
BeantwoordenVerwijderenGuy
als we met z'n allen die loodzware kar die jij moet trekken maar eens konden overnemen...
BeantwoordenVerwijderenals elke wens maar eens zou uitkomen...
als als als
'als'... is nu zo'n vervloekt woord..
met elke kaars die voor jou brandt, blijft de hoop overeind dat jij de kracht zou blijven vinden om deze strijd te winnen.
Want dat hoopt iédereen, Frank, dat je kràcht hebt, en wint..
blijf vechten, blijf sterk, blijf vertrouwen,
blijf iedereen verbazen, blijf...
gewoon blijf!
Slaap zacht Frank.
BeantwoordenVerwijderenHet zal heel stil worden zonder jou.
We hebben mekaar nog nooit zo dicht vastgehouden.
Je hebt nog gezwaaid naar me alsof je wou
zeggen tot straks...
Afscheid van een broer
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar
Tot ergens Frank
Ik ga je heel veel missen
Grrooote Brrroer
Beste Marc,
VerwijderenIntense droefheid overvalt me, heb mijn ademhaling niet meer onder controle. Het is een ondraaglijk gevoel om jou serene, liefdevolle afscheidswoorden aan je lieve broer te moeten lezen. We moeten de gang van het leven aanvaarden zoals het zich aandient, maar dit voelt aan als een niet te begrijpen en aanvaarden onrechtvaardig lot. Een papa, echtgenoot, broer, zoon,
vriend en schitterende mens. Het doet me héél zeer Marc.
Ik ben er zeker dat de uitzonderlijke hechte familieband jullie zal helpen in het verwerken van dit niet te vatten verlies.
Willy en Lea
Rijkevorsel
Frank,
BeantwoordenVerwijderenpoco a poco crescendo naar "terug beter" is wat ik je wens.
blijf strijden, geef jezelf niet gewonnen
Als er één deze strijd kan winnen, ben jij het.
Ik denk aan jou
Als ik de woorden van broer Marc lees , krijg ik een heel akelig gevoel...
BeantwoordenVerwijderenEen gevoel dat ik nog heel lang 'niet wou voelen' ...
Een gevoel dat ik eigenlijk nooit wou voelen ...
Het is alsof de tocht naar de overkant dichterbij is dan dat we allemaal hadden gehoopt ...
En dat is veel te snel ...
Velen onder ons zijn nog lang niet uitgepraat ...
Velen onder ons wilden je nog heel graag , heel lang 'bezig zien' ...
Velen onder ons moesten met jou nog een terrasje doen ...met de beste wijn van de wereld ...
Velen onder ons hoorden nog graag muziek klinken uit je nieuwe box ...
Velen onder ons zijn nog niet klaar voor een afscheid ...
Laten we het nog even uitstellen ... liefst nog héél lang ...
Nog eens , voor de zoveelste keer ...
De allerdikste knuffiewuffie ...
En we bidden weer ... voor een mirakel !
Frank en Annemie, we denken aan jullie.
BeantwoordenVerwijderenBart en Mieke
Hey Frank,
BeantwoordenVerwijderenVanmiddig gehoord dat je een blog hebt. Daarom even een berichtje vanuit Aarschot.
Hoe stil het vandaag ook is op kamer 6 en hoe moeilijk het de laatste dagen en uren ook gaat, we blijven op deze Paasdag geloven in het leven.
We wensen jou en je naasten nog zeer veel strijdlust en hopen dat je er op het familiefeest in september bij zal zijn.
Groeten van Johan, Marianne, Pieter-Jan en Ruben.
Lieve schoonbroer,
BeantwoordenVerwijderenWaarom jij...
Een goede vader, een goed muzikant
Muziek, les geven en in de krant schrijven
Dat was je leven, maar tijd tekort gekregen...
Zo snel dat had ik toch niet verwacht
Je had nog zo willen genieten van je nieuwe zetel
Ook je nieuwe versterker moest je nog uitproberen
Je had nog zoveel noten in je mars
Maar slaap nu maar, tot ziens
Je schoonzus
Inge
slaap lekker Frank ...
BeantwoordenVerwijderentot morgen he ...
het zal gauw blijken welke énorme voetafdruk Frank nalaat op deze wereld. En door deze impact heeft hij de kracht om voor altijd een glimlach op zovele gezichten te toveren.
BeantwoordenVerwijderenFrank omschrijven doe je in superlatieven,
maar dat vindt hij zelf teveel eer.
en het is net die eenvoud en bescheidenheid dat hem siert.
Gelukkig is hij nooit ver...
de hemel is zooooooveel mooier met die ene grote ster..
Rust zacht Frank!!! We zullen je missen!!
BeantwoordenVerwijderenAnnemie, Mien en Floor, hou jullie sterk en er zal voor jullie altijd een ster aan de hemel schitteren!!
Sofie